Kolejny stary wiersz z pocz±tków mojego wierszoklectwa.

Rado¶æ chodzi od domu do domu,
Smutku nie przynosi nikomu,
Dlaczego jest taka weso³a?
Bo ¶wiêta jej napêdzaj± ko³a.

Wszyscy rado¶æ dzi¶ dostaj±,
I znajomym j± oddaj±,
Czemu wszyscy s± tacy ¿yczliwi?
Bo ich rado¶æ dzisiaj ¿ywi.

Jak to? Rado¶æ ¿ywi ludzi?
Czemu ona wszystkich budzi?
Bo rado¶æ Wytrzymaæ nie mo¿e.
Wszystkim ona dzi¶ pomo¿e.